Ko in Can Tho

ZO 14 okt:
Uitgeslapen!
's Middags met Phuong naar directrice van Nhip Cau (lichamelijk gehandicapten).
Ga haar assistent wat helpen met de computer (oa logo maken) en allerlei werkzaamheden bij de gehandicapten doen. Na dit bezoekje neem ik met Phuong in een cafeetje alle projecten door. Avond: met Janneke en Phuong gegeten. Hierna thuis nog wat me Janneke gepraat en ik besluit NIET naar het city orphanage te gaan. Hier zie je veel ellende en de kinderen worden slecht behandeld. En daar kan ome Ko niet zo heel erg goed tegen.....
MA 15 okt:
ochtend zie gisteren.
Janneke laat me de Makro pardon Metro zien. Dit is gewoon echt de Makro. Hij zit om de hoek en we hebben een pasje! Ik had dus helemaal NIETS hoeven kopen thuis. Dan snel naar huis want Phuong komt om 14u.
16.30u: How are you? I am sorry......
"Ach maakt niet uit joh".
Phuong gaat met me langs Herbal Medicin Man. Gratis buurtdokter met alternatieve geneeswijzen. 's Avonds met Janneke gegeten bij Nambo in de toeristische wijk. Hier zie je wat meer blanken. Dan een grote taart en "lang zal tie leven!".
Ja, een Ned. reisgroep. Dan naar bed, want dinsdag moet ik WERKEN!!!
DI 16 okt:
Om 8u op de fiets naar de Herbal Medicin Man. (Is weer eens wat anders dan op de fiets naar de Vaailing). Op het moment dat ik m'n fiets wegzet wijst de HMM me op een halfdode slang die hij heeft gevangen. En lachten die vent, ik kan al zijn 4 tanden zien. Zijn praktijk is open en er zijn 3 patientes. Ik mag takken in kleine stukjes hakken. Dit gebruikt hij als medicijn. Het moment dat ik een of ander glibberig beest langs voorraadvaten zie glijden vind ik niet overdreven leuk. Na 1,5 uur moet ik mee wat gaan drinken bij een cafeetje naast hem. We verstaan elkaar niet. Hij spreekt +/-10 Engelse woorden, maar die spreekt hij onverstaanbaar uit. Een hele oude typische Vietnamese man (lange grijze sik) komt erbij zitten. Hij kijkt me 5 min aan en geeft me een hand. Ik ben ok in zijn ogen. Vervolgens lopen er telkens patienten (kennissen uit de buurt) naar zijn praktijk. Hij roept en ze komen er allemaal bij zitten. Ik versta er niets van, maar 't is heel gezellig en 't bekende gemoedelijke dorpssfeertje. 10u naar Nhip Cau. Lichamelijke gehandicapten (benen functioneren niet). Hi how are you etc 15x. Dan naar werkplaats. Hier zijn 2 lieve kinderen kleine gitaartjes aan het maken. Ze maken hier allerlei dingetejs van coco's-materiaal. Oefen +/-15min Engels met ze. Nog wat schilderijen verplaatst en een uurtje Engels gegeven aan +/-5 personen.
Lunch thuis met Janneke.
Middag. Makro en stad wat verkend. En nee ik ben NIET getrouwd!
Avond. Met Phuong naar Disability school (dove kinderen). Ik kom aan. Wow 60 kinderen! Ze zijn allemaal blij me te zien, raken me aan, geven me een hand en ze trekken me mee naar een lokaal en geven me een krijtje in m'n hand. En daar sta je dan. Gelukkig is Phuong erbij. Samen doen we wat spelletjes met de kinderen. Woord opschrijven in Engels wat zij dan moeten tekenen, galgje en later krijgen ze allemaal een kaart met tekening+bijbehorend Engels woord. Dit schrijven/tekenen ze vervolgens een voor een op het bord. Tenminste de eerste 5, de 55 daarna gingen allemaal tegelijk......... Op het einde krijgen ze van Phuong tandpasta en zeep. Dit heeft hij gekocht van het geld van een donateur. Blij die kinderen! Dan moeten ze naar bed. Ze raken me allemaal nog een keer aan. Zie hun slaapvertrekken. 't Kan, maar niet meer dan dat. Naar huis, snel wat brood en met J naar "cafe op de hoek". Ze herkennen ons. Lekker wat gedronken. HEINEKEN 50m van huis!