Laatste week vrijwilligerswerk

Laatste week vrijwilligerswerk

Op zondagochtend eerst deze site bijgewerkt en vervolgens ZOU ik met So naar school gaan om alles voor de nieuwe werkwijze voor te bereiden. Als hij me ophaalt, zegt hij eigenlijk bijzonder weinig zin te hebben. Ik ben niet heel erg moeilijk over te halen en we gaan naar een meer waar er meerdere van ons schooltje zijn. Hier relaxed wat gelegen totdat ik door de hangmat ging. Op de weg terug zie ik ineens kassen. Ja die wil ik wel even zien! Het zijn plastic kassen die toch vrij modern zijn. Hier een uurtje of wat rondgelopen en vervolgens zijn we nog naar het Tonle Sap Lake (erg groot meer) gereden. Hier zie je erg veel armoede. Hele schrale huisjes op hoge palen. Er is echter al wel veel veranderd in twee jaar tijd. De weg erheen is helemaal geasfalteerd en ze hebben een dijk een stuk het meer in gebouwd. Op maandag natuurlijk weer naar school en hier ook de voorbereidingen gedaan die gister hadden moeten gebeuren. We starten dus op dinsdag met de nieuwe werkwijze. Voor de laatste keer op het platteland bij de ouders van Sambath gegeten. ‘s Avonds afscheid van Anja genomen. Er gaat nog een Cambodjaans vrouwtje (dat werkt in een van “onze cafe’s”) mee. Ze vertelt zo’n beetje haar hele levensverhaal. Ze waren vroeger erg arm en kwamen van het platteland. De ouders zijn jong gestorven, zodat de kinderen elkaar wat opgevoed hebben. Ze werkt nu erg lange dagen, omdat haar man (een Engelse kunstenaar...) geen werk kan vinden. Ook vertelt ze een sneu verhaal over haar broertje dat veel te jong aan dengue is gestorven. Hij wilde zelf uit het ziekenhuis omdat ze hem toch niet beter konden maken en hij vond dat ze dat geld wel beter konden gebruiken. Toen hij stierf hebben ze hem wel een mooi nieuw schoolpakje aangedaan. Hij wilde nl altijd al naar school, maar dat kon niet omdat ze geen geld hadden. Op dinsdag mag ik in de gaten houden of de nieuwe lesmethode gebruikt wordt. So (de onderdirecteur die er de leiding over heeft) is er nl niet. Ik moet ze wel wat aansporen, maar er wordt toch goed gebruik gemaakt van de nieuwe materialen. Zelfs de cd-speler wordt gebruikt! Hoera! Ze horen als er geen vrijwilligers zijn, dus ook correct Engels. En niet alleen dat eigen Engels van hun leraren. In de tussentijd neemt er ook een lefbal uit Australie intervieuws van maar liefst 2 minuten af, om te bepalen wie er een beurs van SHCC krijgen en wie niet. Op woensdag begin ik al om half 8. De voetbaltrainingen heb ik nl overgegeven aan Chris en heb dus wat tijd over. Ik heb gehoord dat een heel leuk klasje, dat ik een paar weken geleden ‘s middags had, ‘s ochtends geen leraar heeft. Deze dus les gegeven met nieuw materiaal van Pien. ‘s Middags ook redelijk lang alleen les gegeven, omdat de (assistent)leraren testen moesten maken van de Australischen. ‘s Avonds gegeten met Eva en Donna. Donna was hier een paar weken nog vrijwilligster en is nu even teruggekomen. Daarna nog geskypt met Thijs, Bart, Dien, Pa en Ma. Op donderdag weer veel klassen alleen gedaan. Nu hadden ze in 1 keer een vergadering. Deze middag is Ruth (een Zwitserse die ik een paar weken geleden had gesproken over SHCC) er ook. In het begin draait ze wat met een leraar mee, maar als die dan allemaal moeten gaan vergaderen, staat ze in 1 keer alleen voor de klas. Volgens mij ging het haar goed af en ze vond het nog leuk ook. Heb dus toch zelf voor een opvolgster gezorgd! En dat is een prettig gevoel. En dan is er de laatste werkdag. Nou ja, werkdag. Alleen het hele vroege uur werk ik (te vroeg voor de Australische dames?). Op het einde van deze les roep ik er Keon bij om de kids uit te leggen dat het mijn laatste dag is. Ze kijken wat beteuterd, maar op het einde is het gewoon: “ bye teacher see you on monday”. Snappen ze niet dat ik wegga of snappen ze die monday nog steeds niet? Krijg van allemaal nog de high five en dat was best “pittig” zeg maar. De rest van de dag mogen er alleen maar khmerleraren voor de klas staan en zij worden beoordeeld door die Australischen. Ik kan dus niet veel doen en help de sportleraar wat en zwaai of en toe wat naar m’n kids. Tussen de lessen door kan ik wat met de kids spelen en de khmerleraren wat tips geven. Voor de lunch gaan we met een paar man naar een krokodillenboerderij. 2000 krokodillen in een groot bassin. Als we vragen of ze wat tanden voor ons hebben, slaat er een man kijhard met een lange stok op de keiharde ruggen van die beesten. Ze vluchten het water in en een andere man springt de kooi in om even wat tanden te pakken voor ons. Vervolgens natuurlijk ook krokodil gegeten. Het vlees vond ik lekker, de huid niet. ‘s Middags dus nog wat rondgehangen op school en krijg vele cadeautjes van de (assistent)leraren en de kinderen. Op het einde is er een officiele diploma-uitreiking voor de (assistent)leraren. Dan worden Glen en ik ook nog apart bedankt. Na de uitreiking nodig ik de (assistent)leraren uit om zondag naar een boekhandel in de stad (Siem Reap) te komen. Ze kunnen hier allemaal een boek voor hun studie uitkiezen. Op de fiets in het pikkedonker naar huis. So rijdt met z’n scooter naast me om wat bij te lichten. Snel gedoucht en de stad in. Gegeten met de meiden van Pure en later nog een biertje gedaan bij Soup dragon met hun + Chris + later So + Glen. Later op de avond nog een paar goeie pinten gedronken met Glen en afscheid van hem genomen. Als ik terugkom bij Smiley’s zitten er nog een paar buiten. Nog een paar (rijst)wijntjes meegedaan en vervolgens toch maar m’n bed in. ‘t Was een rare dag. Op zaterdag (vandaag) hoef ik niets te doen. Lekker lang uitgeslapen, wat tv gekeken en nu wat op de site aan het zetten. VAKANTIE!!!!!!