Laatste week vrijwilligerswerk
Door: Marco van Meer
Blijf op de hoogte en volg marco
16 Januari 2010 | Cambodja, Khett Siem Reab
Laatste week vrijwilligerswerk
Op zondagochtend eerst deze site bijgewerkt en vervolgens ZOU ik met So naar school gaan om alles voor de nieuwe werkwijze voor te bereiden. Als hij me ophaalt, zegt hij eigenlijk bijzonder weinig zin te hebben. Ik ben niet heel erg moeilijk over te halen en we gaan naar een meer waar er meerdere van ons schooltje zijn. Hier relaxed wat gelegen totdat ik door de hangmat ging. Op de weg terug zie ik ineens kassen. Ja die wil ik wel even zien! Het zijn plastic kassen die toch vrij modern zijn. Hier een uurtje of wat rondgelopen en vervolgens zijn we nog naar het Tonle Sap Lake (erg groot meer) gereden. Hier zie je erg veel armoede. Hele schrale huisjes op hoge palen. Er is echter al wel veel veranderd in twee jaar tijd. De weg erheen is helemaal geasfalteerd en ze hebben een dijk een stuk het meer in gebouwd. Op maandag natuurlijk weer naar school en hier ook de voorbereidingen gedaan die gister hadden moeten gebeuren. We starten dus op dinsdag met de nieuwe werkwijze. Voor de laatste keer op het platteland bij de ouders van Sambath gegeten. ‘s Avonds afscheid van Anja genomen. Er gaat nog een Cambodjaans vrouwtje (dat werkt in een van “onze cafe’s”) mee. Ze vertelt zo’n beetje haar hele levensverhaal. Ze waren vroeger erg arm en kwamen van het platteland. De ouders zijn jong gestorven, zodat de kinderen elkaar wat opgevoed hebben. Ze werkt nu erg lange dagen, omdat haar man (een Engelse kunstenaar...) geen werk kan vinden. Ook vertelt ze een sneu verhaal over haar broertje dat veel te jong aan dengue is gestorven. Hij wilde zelf uit het ziekenhuis omdat ze hem toch niet beter konden maken en hij vond dat ze dat geld wel beter konden gebruiken. Toen hij stierf hebben ze hem wel een mooi nieuw schoolpakje aangedaan. Hij wilde nl altijd al naar school, maar dat kon niet omdat ze geen geld hadden. Op dinsdag mag ik in de gaten houden of de nieuwe lesmethode gebruikt wordt. So (de onderdirecteur die er de leiding over heeft) is er nl niet. Ik moet ze wel wat aansporen, maar er wordt toch goed gebruik gemaakt van de nieuwe materialen. Zelfs de cd-speler wordt gebruikt! Hoera! Ze horen als er geen vrijwilligers zijn, dus ook correct Engels. En niet alleen dat eigen Engels van hun leraren. In de tussentijd neemt er ook een lefbal uit Australie intervieuws van maar liefst 2 minuten af, om te bepalen wie er een beurs van SHCC krijgen en wie niet. Op woensdag begin ik al om half 8. De voetbaltrainingen heb ik nl overgegeven aan Chris en heb dus wat tijd over. Ik heb gehoord dat een heel leuk klasje, dat ik een paar weken geleden ‘s middags had, ‘s ochtends geen leraar heeft. Deze dus les gegeven met nieuw materiaal van Pien. ‘s Middags ook redelijk lang alleen les gegeven, omdat de (assistent)leraren testen moesten maken van de Australischen. ‘s Avonds gegeten met Eva en Donna. Donna was hier een paar weken nog vrijwilligster en is nu even teruggekomen. Daarna nog geskypt met Thijs, Bart, Dien, Pa en Ma. Op donderdag weer veel klassen alleen gedaan. Nu hadden ze in 1 keer een vergadering. Deze middag is Ruth (een Zwitserse die ik een paar weken geleden had gesproken over SHCC) er ook. In het begin draait ze wat met een leraar mee, maar als die dan allemaal moeten gaan vergaderen, staat ze in 1 keer alleen voor de klas. Volgens mij ging het haar goed af en ze vond het nog leuk ook. Heb dus toch zelf voor een opvolgster gezorgd! En dat is een prettig gevoel. En dan is er de laatste werkdag. Nou ja, werkdag. Alleen het hele vroege uur werk ik (te vroeg voor de Australische dames?). Op het einde van deze les roep ik er Keon bij om de kids uit te leggen dat het mijn laatste dag is. Ze kijken wat beteuterd, maar op het einde is het gewoon: “ bye teacher see you on monday”. Snappen ze niet dat ik wegga of snappen ze die monday nog steeds niet? Krijg van allemaal nog de high five en dat was best “pittig” zeg maar. De rest van de dag mogen er alleen maar khmerleraren voor de klas staan en zij worden beoordeeld door die Australischen. Ik kan dus niet veel doen en help de sportleraar wat en zwaai of en toe wat naar m’n kids. Tussen de lessen door kan ik wat met de kids spelen en de khmerleraren wat tips geven. Voor de lunch gaan we met een paar man naar een krokodillenboerderij. 2000 krokodillen in een groot bassin. Als we vragen of ze wat tanden voor ons hebben, slaat er een man kijhard met een lange stok op de keiharde ruggen van die beesten. Ze vluchten het water in en een andere man springt de kooi in om even wat tanden te pakken voor ons. Vervolgens natuurlijk ook krokodil gegeten. Het vlees vond ik lekker, de huid niet. ‘s Middags dus nog wat rondgehangen op school en krijg vele cadeautjes van de (assistent)leraren en de kinderen. Op het einde is er een officiele diploma-uitreiking voor de (assistent)leraren. Dan worden Glen en ik ook nog apart bedankt. Na de uitreiking nodig ik de (assistent)leraren uit om zondag naar een boekhandel in de stad (Siem Reap) te komen. Ze kunnen hier allemaal een boek voor hun studie uitkiezen. Op de fiets in het pikkedonker naar huis. So rijdt met z’n scooter naast me om wat bij te lichten. Snel gedoucht en de stad in. Gegeten met de meiden van Pure en later nog een biertje gedaan bij Soup dragon met hun + Chris + later So + Glen. Later op de avond nog een paar goeie pinten gedronken met Glen en afscheid van hem genomen. Als ik terugkom bij Smiley’s zitten er nog een paar buiten. Nog een paar (rijst)wijntjes meegedaan en vervolgens toch maar m’n bed in. ‘t Was een rare dag. Op zaterdag (vandaag) hoef ik niets te doen. Lekker lang uitgeslapen, wat tv gekeken en nu wat op de site aan het zetten. VAKANTIE!!!!!!
Op zondagochtend eerst deze site bijgewerkt en vervolgens ZOU ik met So naar school gaan om alles voor de nieuwe werkwijze voor te bereiden. Als hij me ophaalt, zegt hij eigenlijk bijzonder weinig zin te hebben. Ik ben niet heel erg moeilijk over te halen en we gaan naar een meer waar er meerdere van ons schooltje zijn. Hier relaxed wat gelegen totdat ik door de hangmat ging. Op de weg terug zie ik ineens kassen. Ja die wil ik wel even zien! Het zijn plastic kassen die toch vrij modern zijn. Hier een uurtje of wat rondgelopen en vervolgens zijn we nog naar het Tonle Sap Lake (erg groot meer) gereden. Hier zie je erg veel armoede. Hele schrale huisjes op hoge palen. Er is echter al wel veel veranderd in twee jaar tijd. De weg erheen is helemaal geasfalteerd en ze hebben een dijk een stuk het meer in gebouwd. Op maandag natuurlijk weer naar school en hier ook de voorbereidingen gedaan die gister hadden moeten gebeuren. We starten dus op dinsdag met de nieuwe werkwijze. Voor de laatste keer op het platteland bij de ouders van Sambath gegeten. ‘s Avonds afscheid van Anja genomen. Er gaat nog een Cambodjaans vrouwtje (dat werkt in een van “onze cafe’s”) mee. Ze vertelt zo’n beetje haar hele levensverhaal. Ze waren vroeger erg arm en kwamen van het platteland. De ouders zijn jong gestorven, zodat de kinderen elkaar wat opgevoed hebben. Ze werkt nu erg lange dagen, omdat haar man (een Engelse kunstenaar...) geen werk kan vinden. Ook vertelt ze een sneu verhaal over haar broertje dat veel te jong aan dengue is gestorven. Hij wilde zelf uit het ziekenhuis omdat ze hem toch niet beter konden maken en hij vond dat ze dat geld wel beter konden gebruiken. Toen hij stierf hebben ze hem wel een mooi nieuw schoolpakje aangedaan. Hij wilde nl altijd al naar school, maar dat kon niet omdat ze geen geld hadden. Op dinsdag mag ik in de gaten houden of de nieuwe lesmethode gebruikt wordt. So (de onderdirecteur die er de leiding over heeft) is er nl niet. Ik moet ze wel wat aansporen, maar er wordt toch goed gebruik gemaakt van de nieuwe materialen. Zelfs de cd-speler wordt gebruikt! Hoera! Ze horen als er geen vrijwilligers zijn, dus ook correct Engels. En niet alleen dat eigen Engels van hun leraren. In de tussentijd neemt er ook een lefbal uit Australie intervieuws van maar liefst 2 minuten af, om te bepalen wie er een beurs van SHCC krijgen en wie niet. Op woensdag begin ik al om half 8. De voetbaltrainingen heb ik nl overgegeven aan Chris en heb dus wat tijd over. Ik heb gehoord dat een heel leuk klasje, dat ik een paar weken geleden ‘s middags had, ‘s ochtends geen leraar heeft. Deze dus les gegeven met nieuw materiaal van Pien. ‘s Middags ook redelijk lang alleen les gegeven, omdat de (assistent)leraren testen moesten maken van de Australischen. ‘s Avonds gegeten met Eva en Donna. Donna was hier een paar weken nog vrijwilligster en is nu even teruggekomen. Daarna nog geskypt met Thijs, Bart, Dien, Pa en Ma. Op donderdag weer veel klassen alleen gedaan. Nu hadden ze in 1 keer een vergadering. Deze middag is Ruth (een Zwitserse die ik een paar weken geleden had gesproken over SHCC) er ook. In het begin draait ze wat met een leraar mee, maar als die dan allemaal moeten gaan vergaderen, staat ze in 1 keer alleen voor de klas. Volgens mij ging het haar goed af en ze vond het nog leuk ook. Heb dus toch zelf voor een opvolgster gezorgd! En dat is een prettig gevoel. En dan is er de laatste werkdag. Nou ja, werkdag. Alleen het hele vroege uur werk ik (te vroeg voor de Australische dames?). Op het einde van deze les roep ik er Keon bij om de kids uit te leggen dat het mijn laatste dag is. Ze kijken wat beteuterd, maar op het einde is het gewoon: “ bye teacher see you on monday”. Snappen ze niet dat ik wegga of snappen ze die monday nog steeds niet? Krijg van allemaal nog de high five en dat was best “pittig” zeg maar. De rest van de dag mogen er alleen maar khmerleraren voor de klas staan en zij worden beoordeeld door die Australischen. Ik kan dus niet veel doen en help de sportleraar wat en zwaai of en toe wat naar m’n kids. Tussen de lessen door kan ik wat met de kids spelen en de khmerleraren wat tips geven. Voor de lunch gaan we met een paar man naar een krokodillenboerderij. 2000 krokodillen in een groot bassin. Als we vragen of ze wat tanden voor ons hebben, slaat er een man kijhard met een lange stok op de keiharde ruggen van die beesten. Ze vluchten het water in en een andere man springt de kooi in om even wat tanden te pakken voor ons. Vervolgens natuurlijk ook krokodil gegeten. Het vlees vond ik lekker, de huid niet. ‘s Middags dus nog wat rondgehangen op school en krijg vele cadeautjes van de (assistent)leraren en de kinderen. Op het einde is er een officiele diploma-uitreiking voor de (assistent)leraren. Dan worden Glen en ik ook nog apart bedankt. Na de uitreiking nodig ik de (assistent)leraren uit om zondag naar een boekhandel in de stad (Siem Reap) te komen. Ze kunnen hier allemaal een boek voor hun studie uitkiezen. Op de fiets in het pikkedonker naar huis. So rijdt met z’n scooter naast me om wat bij te lichten. Snel gedoucht en de stad in. Gegeten met de meiden van Pure en later nog een biertje gedaan bij Soup dragon met hun + Chris + later So + Glen. Later op de avond nog een paar goeie pinten gedronken met Glen en afscheid van hem genomen. Als ik terugkom bij Smiley’s zitten er nog een paar buiten. Nog een paar (rijst)wijntjes meegedaan en vervolgens toch maar m’n bed in. ‘t Was een rare dag. Op zaterdag (vandaag) hoef ik niets te doen. Lekker lang uitgeslapen, wat tv gekeken en nu wat op de site aan het zetten. VAKANTIE!!!!!!
-
16 Januari 2010 - 13:43
Wil En Kaat:
Wij zitten onder het genot van een wijntje jou leuke verslag te lezen. Ziet er ook deze keer weer goed uit, leuke foto's. Geniet van je vakantie. Tot snel dan kunnen we gezellig samen weer een biertje drinken.....
PS, Ik hou je morgen wel op de hoogte eeeejjjjjj
Grxxtjes Wil en Kaat -
16 Januari 2010 - 20:08
Corry Roovers:
Hoi Marco,
Wat een mooi en indrukwekkend verhaal,Ik denk dat ze veel van jou kunnen leren, maar andersom dat jij ook van de mensen daar wat leert Die mensen zijn waarschijnlijk heel gauw blij en tevreden.
Ik vind het super wat je daar doet en wens je nog een hele fijne tijd.
Groetjes ook van Jan -
17 Januari 2010 - 14:03
Theo En Corry:
Hoi Marco,
Heel indrukwekkend allemaal,wekelijks je verslag gelezen,super van jou.Nu een hele fijne vakantie en tot gauw! Groetjes Theo en Corry -
17 Januari 2010 - 22:05
Veulen:
Beste Co.
We zien dat je daar goed werk hebt verricht en er een goed gevoel aan over hebt gehouden.Co geweldig wat je gedaan hebt en geniet maar lekker van je vakantie.
Wij zijn hier al volop in canavalsstemming.
gr.De Nuitjes. -
18 Januari 2010 - 10:47
Hanneke:
Wow, zeker leuke weken gehad daar! Erg bijzonder. Geniet lekker van je vakantie! En als je naar Can Tho gaat iedereen de groetjes doen he?!
Ik baal nog steeds van gister.. ;)
Groetjes! -
19 Januari 2010 - 11:09
Ada Nuijten:
hoi Marco
Wat een mooie foto's en verslagen.Fijn dat ze je zo thuis kunnen volgen en jij kan straks nog heel lang nagenieten van alles!Goed dat je dit werk doet voor hun maar ook voor je zelf toch!Even alles anders!Wij wensen je een hele goede reis terug en tot ziens in Nederland.
-
26 Januari 2010 - 20:52
Nan Hendrickx:
Hallo marco,
Weer eens even jouw verslagen gelezen en het ziet er gezellig uit. Nou lekker een paar weekjes rondreizen en gewoon doen waar je zin in hebt. Ons Anette zit nu in India en ook die hebben we net gezien en gesproken.Heeft het ook prima naar d'r zin. Nou wie weet zien we jou met carnaval weer in 't liesbos en verder nog veel reisplezier...Oh ja de groeten van jullie ma en je moest je maar eens melden want ze wilde je weer wel eens horen [blijven rotjong he!!!]
groeten nan en piet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
