Gelukkig Nieuwjaar!!

Week 3 Siem Reap

GELUKKIG NIEUWJAAR VRINDEN EN VRIENDINNEN!!!!

Ik wil eerst even zakenlijk beginnen:

Nogal wat mensen vragen me waar ze hun donaties naar toe moeten storten.
Dit kun je rechtstreeks doen naar PURE! PURE! is de organisatie waar ik nu voor werk.
Ik zie zelf hoe ze hier werken en dat is bijzonder goed. Iedere dollar wordt een keer omgedraaid en er wordt zeer kritisch gekeken waaraan het geld wordt besteed. Dit wordt vervolgens ook nog eens goed in de gaten gehouden.
Een goed voorbeeld hiervan zie je op het einde van mijn verslag. Een ander voorbeeld is geld dat op maandag werd gegeven voor een waterpomp, die er volgens op dinsdag al stond (zie een van mijn vorige verhalen).
Ik heb zelf ook wat geld opzij gelegd en maak dit gewoon naar PURE! over (behalve een stukje voor Vietnam).
Je kunt doneren aan het PURE! in het algemeen of tbv het PURE! Dream Centre.

gegevens Pure:

Stichting PURE! for kids, Stadskanaal, The Netherlands
ABNAMRO accountnumber: 61.17.24.111
SWIFT/BIC: ABNANL2A
IBAN code: nl25ABNA0611724111
info: www.pureforkids.org (en vervolgens rechtsbovenaan op Nederlands vlaggetje klikken)
doneren: www.pureforkids.org/?page=doneren〈=nl

In het voorjaar wil ik iets gaan organiseren in de trend van: “bierke drinken voor Cambodja”.
Ideeen en hulp hierbij zijn zeer welkom. Denk hierbij aan locatie, muziek, goedkope drank etc.

Nu zal ik weer even proberen KORT te vertellen wat ik afgelopen week heb gedaan:

Op 2e kerstdag behalve internet niet zo heel veel gedaan, maar ja, dat zullen de mensen in Nederland ook niet. ‘s Avonds gaan er een paar van ons naar een celloconcert tbv een kinderziekenhuis. Besluit op het laatste moment echter niet mee te gaan. Een celloconcert vind ik net weer een stapje te ver hoor..........
Wel gezellig met z’n allen gegeten en later gedronken. Ontmoet hier nog een hele aardige Belgische man.
Hij heeft 4 Cambodjaanse kinderen geadopteerd, maar laat ze hier in hun eigen omgeving opgroeien. Daarom pendelt hij heel vaak tussen Belgie en Cambodja op en neer. Erg knap. Op zondag lekker een fietsje gehuurd. Ga eerst zomaar wat rijden. Ik zie mooie (rijst)velden , houten hutjes en vervallen koloniale woningen die echter wel worden bewoond. Later kom ik toch bij Angkor Wat uit. En als je het dan in de verte ziet liggen, ja dan wil je er toch naar toe (ook al ben ik er twee jaar geleden al geweest). Snel naar de hoofdingangen van de tempels doorgefietst en een kaartje gekocht. Bij Angkor lekker op dooie gemakkie zonder gids wat rondgelopen. Ik hoef echt niet precies te weten wat welke koning heeft laten maken en wat iedere tekening precies betekent. Verder ook lekker een tijdje gewoon lekker op het gras gelegen., dan zie je pas hoe mooi het is. Later ook nog naar de jungle temple Ta Prohm gereden. De weg erheen is al heel indrukwekkend. Je rijdt wel op een weg, maar deze is echt midden door de jungle. Ta Prohm wordt door de jungle heroverd op de mens, wat erg mooi is om te zien. Op maandagochtend een route door de stad langs het water gelopen. We zien een tempel waar heel veel mensen offeren, de royal gardens, een gigantisch sjiek hotel en dan vervolgens een hele arme wijk waarin mensen in krotjes aan het water wonen en hier ook nog een eigen marktje hebben. Op het einde zien we weer een tempel waar we een rondleiding krijgen. We zien hier oa graven en huisjes waarin af en toe een monnik samen met een overledene woont..... Echt waar! De monniken hier zorgen voor de oude mensen en geven arme kinderen een kans om te studeren en onderdak + eten. Op maandagmiddag moesten we natuurlijk weer werken. Deze week waren er toetsen op school. Het leek dus een hele makkelijke week te worden.... NIET DUS. Tijdens de toetsen mochten er, indien mogelijk, geen khmerleraren in de klas zijn, maar alleen vrijwilligers. De kinderen zijn verschrikkelijk met afkijken en die khmerleraren laten dit gewoon toe en sterker nog: zeggen zelf ook dingen voor. Heel de middag loop ik als een politie-agent te surveilleren. Ik hoor dat er ‘s ochtends ook testen zijn en bied aan dan ook te komen. Hiermee is So (onderdirecteur) erg blij. We spreken af dat hij me op dinsdagochtend ophaalt en ik bied hem een ontbijt bij Smiley’s aan. Op maandagvond hebben we eerst nog afscheid genomen van Caroline en Sophie. De groep wordt kleiner en kleiner. Chris, So en Rachel komen ook nog even. Gezellig. Op dinsdagochend tijdens het ontbijt vertelt So me over zijn leven. Hij woonde al op hele jonge leeftijd bij de monnikken om te kunnen studeren. Hierna ging hij echter werken als bouwvakker. Later werd hij tuctuc-chauffeur en vervolgens kelner in een restaurant en later receptionist bij een hotel. 2,5 jaar geleden is hij de huidige directeur van de school Sambath tegengekomen Die vertelde hem dat hij een school op wilde richten waar de arme kinderen gratis heen konden. Als receptionist is So toen ‘s nachts gaan werken, zodat hij overdag op de school kon werken. Zijn vrienden en familie dachten heel lang dat hij nog steeds een bouwvakker was en beginnen hem nu pas te geloven. Als we op school aankomen, denken de kids waarschijnlijk: “ wie is die vreemde vent van wie we niet af mogen kijken”, maar ja het is voor hun eigen bestwil. De kinderen hebben alleen maar ‘s ochtends of alleen maar ‘s middags les. De ochtendclub kent me dus niet. De lunch hebben we bij de sportleraar en zijn gezin (ook op woensdag en donderdag). Echt Cambodjaans eten bij een houten hutje. Dit is nu echt Cambodja. ‘s Middags geef ik de allerkleinsten eerst les en sta dan bij kids die me wel kennen te surveilleren. Dit komt toch anders over. ‘s Avonds afscheid genomen van Maria. De groep wordt kleiner en kleiner. Op woensdag lekker op het fietske naar het werk (+/- 30min). Vandaag heel de dag testen afgenomen en als we tijd hadden de testen nagekeken. Ik denk +/- 550. Dit mogen de khmerleraren ook niet doen, want ze geven de kids gewoon te hoge punten. Op donderdagochtend ontmoet ik bij Smiley’s Dick en Mariane. De vrijwilligers uit Nederland die een jaar lang voor het weeshuis van Pure! gaan zorgen.
Deze ochtend komen de kids en de spullen in Siem Reap aan. Op donderdagochtend heel de ochtend testen nagekeken en ‘s middags de kids wat bezig gehouden met spelletjes. Maak hierbij gebruik van simpele spelletjes aangedikt met een dobbelsteen en alternatieve manieren hoe ze bij het bord moeten komen. Ze vinden het erg leuk, dus ok. Pien en Kay hebben zich gestort op een nieuwe lesmethode die ze ondertussen aan de leraren uitleggen. Het lijkt aan te slaan! Er wordt heel veel gebruik gemaakt van cd’s, zodat de kinderen niet de verkeerde uitspraak van hun leraar leren. Op het einde van de middag wordt er afscheid genomen van Kay. De groep wordt kleiner en kleiner. Dan horen we dat er morgen GEEN school is. YES! Fiets met Glen langs alternatieve route naar huis en ga thuis ff snel een uurtje op bed liggen. Ik word wakker van de hitte. Alles stroom in dit gebied is uitgevallen, dus ook de ventilator. Snel een koude douche met licht van m’n zaklampje genomen. Dan gaan we met de “ overgebleven van de vrijwilligers” en de ouders van Eva eten. Gezellig een soort van gebarbecued. Heel leuk plaatsje waar we zaten, net achter de barman. Ontzettend druk in de straat, maar wij zitten lekker op ons gemakkie te eten. De muziek staat asociaal knoerhard. Na 12uur een goeie champagne gedronken en daarna met een paar man vrouw wat bij het feestgedruis gedronken..... De 1e dag van het jaar was vervolgens niet erg leuk....... en dan ook nog eens snikheet op de kamer. Vanaf een uur of 4 is er gelukkig weer stroom. Deze dag nog wel ff met pa en ma, peeke en dien/tien/thijs gebeld. Bartje lag helaas op bed. Ik krijg ook nog een “happy newyear” mailtje van het Zwitsers meisje dat ik vorige week heb ontmoet. Ze heeft al contact gehad met Sambath en gaat over 2 weken op het schooltje werken. In principe wil ze voor de 15e deze kant op komen, zodat we nog een keertje samen kunnen eten. De 1e dag van het jaar was niks, maar de 2e was top. Precies datgene gedaan wat ik nou mooi vind. Samen met So ben ik bij locale mensen (kleine zelfstandigen en niet bij de grote winkels) spullen voor de school gaan komen. Eerst zijn we bij een hele grote markt gaan kijken (Psar Leu), maar hier kunnen we niet echt iets vinden.Wel heel leuk om hier geweest te zijn. Ontzettend grote (indoor)markt met allerlei helemaal overvolle kraampjes voor de plaatselijke bevolking, waar echt van alles is te krijgen. Dan gaan we een klein stukkie met de motor rijden. Dan vinden we wat we zoeken: goed betaalbare goede cd-spelers. Iets verderop vinden we kisten waarin het nieuwe lesmateriaal en de testen kunnen worden bewaard EN afgesloten. Na een klein uurtje rijden vinden we ook nog 3 tafeltjes voor de leraren in de klas. Deze tafels worden rechtstreeks naar het schooltje gereden door een motor met een wagentje erachter. De andere dingen waren nog niet precies klaar en hiervoor zijn we zondagochtend nog even teruggegaan. Nog wat dingen afgerekend en op transport gezet naar het schooltje. Ik hoor van So dat er morgen 6 nieuwe Australische vrijwilligers komen?!?!? Dit schijnen echte leraren te zijn. Hij weet ook niet goed wat hij er mee aan moet. Ze willen de leraren komen onderwijzen, maar 6 vrijwilligers op 3 leraren en een stuk of 10 assistentleraren?? We proberen ze ook “gewoon” voor de klas te zetten, zodat ze de kinderen goed Engels leren. Verder proberen we ze in ploegen te laten werken. Ikke ga morgenochtend weer eens wat anders doen: ik word voetbaltrainer!! Dan kan ik mijn gouden techniek en perfect spelinzicht eindelijk weer eens gaan gebruiken, 3,5 jaar nadat mijn actieve succesvolle carriere zo abrupt was beeindigd. Op zondagmiddag zit ik dit nu te tikken en het ging niet echt lekker, dus er zullen best wat fouten in zitten, maar ik zet het lekker toch op mijn site. Begin het een beetje beu te worden. Succes met de kou. Groet Ko