Einde vrijwilligerswerk. Begin Vakantie

Week 47/48/49

Goeiedag, daar is tie weer.

Mijn laatste weken vrijwilligerswerk.
En ik blijf de verslagen lekker per dag doen!

za 24/11
Ochtend: Gevoetbald met de kids van Disability School.
Leuk, ik kan het nog! Zelfs de sliding werkt nog goed.
Echter......... wel weer een gigantisch dikke enkel.
Blessure is dus toch niet helemaal hersteld. Langs alternatieve
weg teruggefietst. Ik heb namelijk niet zo heel veel tijd meer om de
stad verder te verkennen.
Middag: met Phuong naar arme wijk. Hier kent hij een oud vrouwtje dat haar kleinzoon heeft opgevoed (nu 17).
Zijn vader (haar zoon) is gestorven. Zijn moeder is opnieuw getrouwd en heeft hem als klein kind verlaten. 's Nachts
verkoopt ze lootjes. Phuong geeft haar olie, rijst en geld van zijn liefdadigheidsrekening. Daarna maakt hij foto's, zodat hij aan iemand kan laten zien wat er met diens geld
is gebeurd. Met pondje het water over. Snel gegeten en daana
naar een village (voor de kenners: voorbij Nhip Cau brug over
en dan naar links). Hele mooie tocht langs het water. Mensen zijn hier heel arm. Phuong wil hier een project
opzetten om de kinderen Engels te leren.
Avond: gegeten bij favoriete restaurantje aan het water.

zo 25/11
Ochtend: We gaan met 6 wezen naar een pretparkje (zelfde pretparkje als een paar weken geleden). 5 kinderen en 1 oudere jongen "die niet helemaal goed is". Begeleiding 5 personen: Hanneke,
Jocelijn, Phuong, zuster city Orphanage en ome Ko.
De kids vinden het prachtig. Het zijn 2 leuke kleine mannetjes
en 3 wat oudere aanstellers. Op het einde gaan ze op een Xe Loi
naar huis (grappig zicht).
Middag: welverdiende rust gepakt (hele warme dag)
Avond: met thuis gebeld. Slecht nieuws: Tom is dood.
Het zat er aan te komen, maar was toch even slikken. Later gegeten naast Nambo. H & J massage, Ko voetbal gekeken
in een cafeetje.

ma 26/11
Ochtend: Ik ga NIET mee naar floating market. "Ik sta aan dun dunne".
Middag: om zelfde reden niets gedaan
avond: heel snel gegeten bij Mekong.

di 27/11
Ochtend medicijnen gehakt. Veel patienten die allemaal lekker op
m'n vingers zitten te kijken. Later Nhip Chau. Ze hebben het zeer druk.
Help ze met het maken van electriciteitskastjes.
Middag: vrij. 1,5 uur in postkantoor bezig geweest om cd met foto's
tot nu toe op te sturen.
Avond: Disability School. Geef ze pennen en schriften (van het geld
van een donateur). Maak vervolgens foto's van ze. 1 grote chaos.
Wel zijn ze zeer blij met wat ze hebben gekregen.

wo 28/11
Middag Charity Class. Klein klasje deze keer, wel fanatiek.
Na de les ontmoet ik Franse toerist. Hij heeft er net een rondreis
opzitten en gaat naar Saigon met een boot (goed idee, doe ik ook!)
Met mr Da (hoofdmonnik) nog uurtje Engels geoefend. Meteen hierna gaan eten bij Nambo.
's Avonds wat geouwehoerd met Phuong en Hanneke. Phuong meldt dat er
volgende week VIER nieuwe vrijwilligers komen. Later van Hanneke verloren
met kaarten........ Ze is bijna nog botter met kaarten dan die vorige vrijwilligster.

Do 29/11
Medicijnen met Hiep gehakt en Nhip Cau. Bij Nhip Cau krijgen we (Hanneke en ik)
uitleg over de trip van vrijdagavond/zaterdag. We gaan met 80 lichamelijk gehandicapten
en 20 vrijwilligers naar een kamp. 's Middags Can Tho museum bezocht (veel dingen
uit onafhankelijkheidsoorlog met Frankrijk en oorlog tussen Noord-/Zuid-Vietnam). Daarna
navraag gedaan over boottocht naar Saigon. Snel thuis gegeten en naar de dove kids.

Vr 30/11
Uitgeslapen (moet vannacht wakker blijven). Middag Charity class en Engels met mr Da.
Bij postkantoor pakketje afgehaald. 't Is van Pee en Marion! V.I., een mooi SCHONE onderbroek,
pepernoten, chocolade K O, folder Banakker en zwarte Pieten spullen. Erg leuk!
Gegeten met 3-en bij Mekong. Naar huis en nog heel even geslapen. 22u bij Nhip Cau.
Heel veel mensen. Alles wordt opgedeeld in groepen etc, maar we snappen er helemaal
niets van. We zitten bij mijn grote vriend Hiep in de bus. Ik laat alles maar even begaan,
op dit moment zijn er mensen genoeg om te helpen. We gaan bussen....................

Za 01/12
Op weg naar Suo Tien. (Kan die rare Vietnamese tekens ff niet vinden, dus gewoon op "onze manier"
geschreven). Zit (natuurlijk) naast Hiep in de bus. Na 2 uurtjes een korte stop. Na een half uur weer een
stop? Buschauffeur is lui en graat drie kwartier slapen. Om +/- half vijf zijn we bij het pretpark. Ziet er
mooi uit. We schijnen echter iets te vroeg te zijn. Joh! We rijden verder naar een benzinepomp , zodat
iedereen naar de wc kan. Oh, daarom ben ik dus meegegaan. Mensen uit de bus dragen en op de
wc zetten. Gelukkig kunnen ze hun billen zelf afdoen! Na een dik uur zit iedereen weer in de bus en gaan
we terug naar het pretpark. Na een uur wachten, helpen we iedereen uit de bus. 311 foto's later gaan we
naar binnen. Gelukkig niet langs de hoge trappen, maar wel over een heel slecht pad. We krijgen eten
en een een welkomstwoordje. Met z'n allen het pretpark in. Op de meeste rolstoelen zitten/hangen twee
mensen. Niet alles is even toegankelijk voor rolstoelen, maar toch willen ze alles zien/doen (en terecht!).
Het is heel druk. Speciale dag voor de gehandicapten en daar is heel Vietnam trots op.
Hanneke en ik worden nog geinterviewd/gefilmd/gefotografeerd door Vietnamese media. Het komt op
Ho Chi Min tv (toch een 8 miljoen kijkertjes!) en in diverse tijdschriften (zelfs in USA).
Op het einde van de dag met een treintje naar de bus..... 1,5 uur later komt de bus. "lekke band of zo".
Terug naar Can Tho. Komen om 22.00u aan. Mensen uit bus geholpen. Precies 24 uur weggeweest.
Leuke, zware, dankbare dag.

Zo 02/12
Met Phuong ga ik langs een arm gezin. Hij geeft kleren aan het zoontje. Overdag gaat hij naar school
en 's avonds moet het mannetje werken. Ook geeft hij geld aan het gezin. Dit alles wederom van geld
van donateurs. (er worden dus ook weer foto's gemaakt voor betreffende donateur). Lunch met Phuong, goed
gesprek gehad. Geef hem geld van donateurs. Even met fiets de stad in en dan snel naar huis, want er
komen twee nieuwe vrijwilligers! Een gezellig koppel. Hij (Isandro=Isi) komt uit Spanje en zij (Heleen) komt uit
Breda Oost (Gilze Rijen). Wat mee gekletst. Phuong gaat 's avonds met Breda-Oost/Spanje eten en Ko met Hanneke en
Jocelijn bij Hoa Su. Mooie tent aan het water, die ik nog niet had aan kunnen strepen in de Lonely Planet.
Op internet naar radio 1 geluisterd: ajax - NAC. 1 - DRIE!!!! Laat die Hanneke nou toevallig net voor
Ajax zijn.......... In de rust pa/ma/tien/dien/thijs gebeld. pa en ma zijn veertig jaar getrouwd!
Om 23.00u naar huis. Bijna geen kip op straat.

Ma 03/12
Isi en Heleen de stad laten zien. Cappucino op bij Cappucino, mwah. I en H Metro binnengeloodst en ikke
ga snel wat mailen. 's Avonds verjaardag van Miss Nga (directrice Nhip Cau, regelt heel veel dingen
voor gehandicapten) bij een mooie tent, wederom aan het water.
Aanwezigen: familie, vrienden, mensen van Nhip Cau, Phuong en twee Hollanders
(Hanneke en Ko). Krijg van miss Nga mijn afscheidscadeau (een persoonlijke brief en de gedrukte visitekaartjes
die ik samen met een gehandicapte jongen heb gemaakt). Van miss Hoang (Nhip Cau) krijg ik een spaarpot
gemaakt uit een cocosnoot. Na afloop moeten we mee naar een karaokebar. VERSCHRIKKELIJK!!
Zoals het een echte muzikant betaamt, natuurlijk wel gewonnen. Op het einde zingt miss Nga nog een lied
voor me en nemen we afscheid.

Di 04/12
"Houdoe-dag"
Isi en Heleen gaan mee hakken. Van Hiep (gehandicapte jongen van Nhip Cau), die me er altijd hielp, krijg ik
een beeldje en een brief. Ik geef hem een shirtje van Manchester United (is hij helemaal bezeten van).
Schud de medicijnman de hand en we bedanken elkaar. Dan laatste keer naar Nhip Cau:
Isandro helpt er met het maken van wat stroomkastjes en Heleen praat met mis Hoang.
Ik doe er m'n laatste rondje. Van jongen en meisje in de fabriek krijg ik een sleutelhanger met hun namen
en die van mij erin. Dit hebben ze zelf gemaakt van cocosnoot. Van meisje dat bijna altijd op bed zit, krijg
ik een portemonnee. Van wat oudere meid krijg ik een armbandje (Waar betalen ze dit van?!). Een jongen
zaagt mijn naam heel mooi uit een plankje. Met Hiep nog snel op de foto. Dan echt afscheid, valt tegen.
Het klinkt niet erg stoer, maar toch wel natte oogjes gehad.
's Middags hoodpijn en met Hanneke snel wat foto's uitgewisseld. Daarna met H voetbalshirtjes gekocht (voor Thijs
en ome Ko het uitshirtje van het Engels nationaal voetbalteam).
Avond: snel met 5-en gegeten bij "Hem132". Met vieren! naar Disability School. Isi, Heleen, Hanneke en ikke.
Op de fiets met Isi nog even mijn Spaans doorgenomen (uitspraak dan, weet nog niet hoe ik het moet schrijven):
Tranquilo, Magnaja Magnaja, Siesta, Fiesta, Cerveza.
De dove kinderen zijn blij met zoveel vrijwilligers. Op het einde doet Isi al de "les". Mooi zo!
Het is niet erg druk. Op het einde kinderen foto's gegeven van de vorige keer. "Mijn favorieten" zijn er niet?
Afscheid is daardoor dus ook minder moeilijk dan ik vantevoren had verwacht. Thuis met z'n allen wat gedronken.
De rest gekaart, ikke de VI wat gelezen. Ben er met mijn kop niet helemaal bij. Een hele rare dag geweest.

Wo 05/12
"Houdoe-dag II"
Heb post ontvangen: De Rat en de Ratkalender. Bedankt Marcel en Mieke!!!
Rugzak ingepakt. Met Heleen, Isi en Phuong bij de ouders van Phuong gegeten.
Heel mooi huis achteraf. Veel te laat bij Charity class.
Op het einde van de les komen twee nieuwe vrijwilligers. Willemieke en Douria (excuses als de namen verkeerd zijn)
uit Amsterdam. Zij gaan de les van me overnemen. Wat foto's en afscheid van mijn studenten. W&D op de fiets naar huis
en ikke met Phuong mee. Kunnen ze meteen het verkeer leren kennen. Mr Da (hoofdmonnik) belt nog om tot ziens te
zeggen (kon er helaas niet zijn). Samen met Phuong ga ik daarna nog nieuwe fiets halen. Afscheid van Phuong bij
fietsenmaker. Op nieuw fietsje naar huis. Met ZEVENEN gaan we eten bij mijn favoriete restaurant aan het water.
Worden geholpen door onze "vaste ober".

Do 06/12
"Houdoe-dag III"
Op tijd eruit, zodat ik van iedereen in het huis afscheid kan nemen. We houden contact en wie weet waar we elkaar
(toevallig) tegenkomen.
Met busje naar Saigon (nee, niet met de boot. Speedboot (beetje ziekjes worden.....) zonder een
mooi uitzicht.) Zit naast aardige Vietnamese vrouw die goed Engels spreekt. Ze werkt voor een
Nederlandse firma die in meel handelt. Ze willen iets opzetten in Vietnam en zijn moet dit regelen.
Vanuit busstation met taxi naar het Lele Hotel. Dit is hetzelfde hotel als 8 weken gelden.
Bewust gedaan om zo mooi deze periode af te kunnen sluiten. Hier in Saigon neem ik nu
de tijd om alles even te laten bezinken, foto's op te schonen en back-ups te maken, mailen, internetten,
site bij te werken en op het dooie gemakje te bekijken hoe ik ga reizen (hier zitten ontzettend veel reisbureau's).
's Avonds wat gegeten en gedronken bij Go2.

Vr 07/12
Uitgeslapen. Dagboek bijgewerkt. Ik word nog gebeld door Miss Hoang (Nhip Cau), ze bedankt me voor een dvd'tje.
In de stad gegeten en internet.